Γράφει και φωτογραφίζει: Μπάμπης Τάσιος
Αν ψάχνεις για μικρό χωριουδάκι σε καταπράσινο περιβάλλον, ανάμεσα σε πλατάνια και καρυδιές, κρυμμένο στο φαντασμαγορικό φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού, μόλις βρήκες το σωστο μέρος, ταξιδευτή μου.
Στην καρδιά της ορεινής Αχαΐας, η Ζαχλωρού αναπαύεται στο δικό της σκηνικό. Αν γοητεύεσαι από διαδρομές σε δάση, γραφικά μονοπάτια, σπήλαια, φαράγγια, ιστορικές μονές, εδώ θα βρεις το δικό σου ρυθμό.
Μόλις δώδεκα χιλιόμετρα απέχει η Ζαχλωρού από τα πανέμορφα κι ιστορικά Καλάβρυτα. Στη διαδρομή των 22χλμ. του θρυλικού οδοντωτού που ενώνει Καλάβρυτα και Διακοπτό, ο σταθμός της Ζαχλωρούς, είναι μια πανέμορφη στάση.
Η πιο όμορφη διαδρομή τραίνου της χώρας είναι εδώ, σε περιμένει να θαυμάσεις το καταπράσινο τοπίο με τα επιβλητικά βράχια κι αν θες να περπατήσεις, μπορείς να ακολουθήσεις το ελικοειδές δίπλα στις ράγες μονοπάτι, περνώντας από 49 γεφυράκια. Στην καρδιά του χωριού περπατάς κι ακούς τα γάργαρα νερά του ποταμού να κυλάνε κάτω απ’ το σιδερένιο γεφύρι που περνά και το τραίνο, εμπρός και δεξιά σου θα βρεις το κτίριο του σταθμού, μετά από δυο ταβερνάκια. Δυστυχώς το πανέμορφο αρχιτεκτόνημα με τους υπέροχους χρωματισμούς, έχει εγκαταλειφθεί στην φορά του χρόνου. Τα ιμάτια του κραταιού πάλαι ποτέ Ο.Σ.Ε. έχουν διαμοιραστεί από την εποχή των μνημονίων κι όταν ρωτάς για το ποιος ευθύνεται γι αυτή την εγκατάλειψη κι ασχήμια, σε παραπέμπουν από θυγατρική, σε θυγατρική. Οι σημερινοί εκμεταλλευτές του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας (Η Ιταλική κρατική εταιρεία FSI), αλλά και του οδοντωτού, αντί να φροντίσουν το πανέμορφο κτίριο, να επισκευάσουν τις φθορές, τις ζημιές από βανδάλους, να δουν πως θα αξιοποιηθεί αυτό το εξαίρετο σημείο της διαδρομής, που χιλιάδες επισκέπτες απ' όλο τον κόσμο έρχονται να δουν, περί άλλων τυρβάζουν. Εδώ λοιπόν θα μπορούσε να γίνει ένα μικρό καφέ-αναψυκτήριο ή απλά να λειτουργεί ο σταθμός με αναφορές στην ιστορία του χωριού και του οδοντωτού, με καθαρές τουαλέτες, με ανθρώπους που θα φροντίζουν τον ευρύτερο χώρο, θα υποδέχονται τους επισκέπτες με χαμόγελο και θα καθρεπτίζουν τον πολιτισμό κι όχι την παρακμή και την εγκατάλειψη. Κλείνει η παρένθεση, η οποία… θα είναι ανοιχτή, μέχρι να δούμε πότε θα δεήσουν να φροντίσουν το σημείο.
Το όνομα της Ζαχλωρούς προέρχεται από τη σλαβική λέξη «Ζάγκλορο», που σημαίνει «πίσω από το βουνά». Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας κυνηγημένοι Έλληνες από την Ήπειρο, βρέθηκαν εδώ και η τέχνη τους στο δούλεμα της πέτρας, αποτυπώθηκε στα κτίρια του χωριού το οποίο έχτισαν. Κοντά και πάνω από το χωριό του χωριού υπάρχει η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου με τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, έργο του Ευαγγελιστή Λουκά. Η Μονή θεωρείται η αρχαιότερη στην Ελλάδα, καθώς χρονολογείται από το 362μ.Χ. και έχει καταστραφεί από πυρκαγιά τέσσερις φορές. Εδώ στο σταθμό του χωριού θα βρεις και το μονοπάτι προς τη Μονή, στην οποία φθάνεις μετά από 60 περίπου λεπτά. Όταν δεν υπήρχε ο σημερινός δρόμος, οι κάτοικοι πηγαίνανε στη Μονή από αυτό το μονοπάτι.
Κι αφού έχεις κάνει τις βόλτες σου, έχεις γεμίσει τις μπαταρίες και η μνήμη σου είναι πλήρης από ωραίες εικόνες, μπορείς να ξαποστάσεις και να χορτάσεις την πείνα σου, στα ταβερνάκια του χωριού.
Εδώ στην Ζαχλωρού, τα όνειρα είναι χειροπιαστά, παραδομένα στο μεγαλείο της φύσης.
Αεί ταξιδεύειν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου