Γράφει και φωτογραφίζει: Μπάμπης Τάσιος
Είναι κάποια τοπόσημα, κάποιες κρυφές γωνιές, που ο χρόνος διαστέλλεται. Με άρωμα αλλοτινών εποχών, με αυθεντικές εικόνες της καθημερινότητας, του αβίαστου χαμόγελου, της εμπιστοσύνης, των γεύσεων και της καλής παρέας.
Πάει καιρός που είχα ακούσει για μια όμορφη γωνιά στον Πειραιά, ένα παλιό μπακάλικο στο οποίο ο χρόνος έχει καθηλωθεί. Μιλώ για το μπακάλικο του Φίλιππα Σκυλοδήμου, στην οδό Δεληγιώργη 16 και Σκυλίτση γωνία. Με την πρώτη ευκαιρία λοιπόν, αποφάσισα να επισκεφθώ τον χώρο κι επειδή η χαρά του μοιράσματος υπερτερεί έναντι όλων, σας παρουσιάζω ένα καλτ χώρο, που ευθύς αμέσως σε πιάνει απ το χέρι, σε βάζει σε μια χρονοκάψουλα και σε μεταφέρει στο χθες, αλλά και στο σήμερα.
Το μπακάλικο το άνοιξε το 1908, ένας Θεσσαλός ονόματι Βούλγαρης. Το 1959 το πήρε ο Νίκος Σκυλοδήμος από μπαρμπάδες του που το είχαν αγοράσει και το ταξίδεψε μέχρι το 2001.Το μπακάλικο στα χέρια του, μεταξύ των εδωδίμων, αποικιακών και λοιπών προϊόντων, είχε και το δικό του κρασάκι που το έφτιαχνε ό ίδιος και με τον χρόνο οι πελάτες που απολάμβαναν τη γεύση του, άρχισαν να ζητούν και κανένα μεζεδάκι. Με τούτα και με κείνα, μπήκαν λίγα τραπεζάκια και το μαγαζί έγινε πόλος έλξης για θαμώνες της γειτονιάς και όχι μόνο.
Από το 2001 στο τιμόνι του μαγαζιού βρίσκεται ο γιός του ο Φίλιππος, ένας νέος χαμογελαστός κι αεικίνητος άνθρωπος. Χαίρεται να βρίσκεται εκεί απ το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, είναι ο χώρος που μεγάλωσε, οι μνήμες του έντονες. Εδώ θα βρεις σταθερούς θαμώνες, που ξέρουν να τιθασεύουν το χρόνο και να απολαμβάνουν τα γευστικά καλούδια που παρασκευάζει και προσφέρει ο Φίλιππος.
Το μπακάλικο έχει ποιοτικά προϊόντα, απ’ όλη την Ελλάδα. Από φρέσκα λαχανικά και φρούτα εποχής, φασόλια Καστοριάς, πατάτες Τριπόλεως, ντομάτες Νάξου, ρεβίθια Δομοκού, ρύζι Καρολίνα – Bonnet και γλασέ Σερρών, μυθικά τυριά από Αμφιλοχία κι αλλού. Στα πιάτα θα βρείτε νοστιμότατα κεφτεδάκια, πατάτες με αυγά μάτια, φάβα, χοιρινή τηγανιά, μελιτζάνες φούρνου, αλίπαστα, ψαράκια ημέρας, γαριδούλες, σαλάτα, χόρτα.
Καθόμαστε σ’ ένα τραπεζάκι να μας διηγηθεί την ιστορία του χώρου, αλλά δεν κάθεται πριν μας τρατάρει μια αξέχαστη γευστικά κεφαλογραβιέρα, λουκανικάκια εκλεκτά και μυθικό λευκό κρασάκι. Γιατί το κρασί και το ρακί, τον θέλουν τον μεζέ τους και την καλή παρέα. Όντως γινόμαστε μια μεγάλη παρέα με τους έξω καρδιά ανθρώπους που βρίσκονται εδώ, σαν να γνωριζόμαστε χρόνια. Μόνο συγγενείς δεν βγήκαμε, αλλά βρήκαμε κοινούς τόπους και ώ της συμπτώσεως κοινούς γνωστούς από την Ιερισσό της Χαλκιδικής, μέχρι Αθήνα και Πειραιά. Εθνική Ελλάδος γεια σου.
Η παρέα μας στο ταξίδι των εικόνων, των γεύσεων και των ωραίων στιγμών ήταν οι Φίλιππος Σκυλοδήμος, Νίκος Τσέπας, Περικλής Πολυχρονάκης, Στέφανος Σαββόπουλος, Παναγιώτης Μαργαρίτης και ο σκέτος όπως συστήθηκε, Παναγιώτης. Όμορφοι άνθρωποι της απάνεμης γωνιάς, δεν λέμε αντίο, αλλά εις το επανιδείν κι’ υψώνουμε τα ποτήρια μας.
Το ταξίδι συνεχίζεται…
