Η άλλοτε <<μικρή πόλη>> του Δημήτρη Χατζή, σύγχρονη πόλη σήμερα, με όλα τα χαρακτηριστικά και τις παθογένειες των σύγχρονων πόλεων, δεν παύει να γοητεύει και να σκορπά απλόχερα τις ομορφιές της.
Μνήμες ιστορικές, ταραγμένο παρελθόν, κατατρεγμοί, μετανάστευση, αλλά και η σπουδαία προσφορά στα γράμματα, στις τέχνες, στον πολιτισμό γενικότερα. Όλα συνυπάρχουν εδώ, τα συναντάμε σε κάθε μας βήμα.
Παθολογική η αγάπη των ανθρώπων για τον τόπο τους, οι ξενιτεμένοι πρόσφεραν τα μέγιστα, ο χαρακτηρισμός << πόλη των ευεργετών>>, αποδίδει την πραγματικότητα.
Στις όχθες της λίμνης Παμβώτιδας, αντιλαλούν ακόμη τα ηπειρώτικα μοιρολόγια για τα νιάτα που άνοιξαν τα φτερά τους γι΄άλλες χώρες και πολιτείες. Η χαρά, ο πόνος, η απώλεια, ο θρήνος, περνάνε μέσα στις μελωδικές γραμμές και εκφράζουν το κύκλο της ζωής.
Κατά μήκος της όχθης της Παμβώτιδας, εικόνες εξαιρετικής ομορφιάς προσφέρονται στους περιπατητές, δρομείς και ποδηλάτες ενώ κωπηλάτες διασχίζουν με τα σκάφη τους τα ήρεμα νερά της λίμνης, εδώ που βυθίσανε τη κυρά Φροσύνη. Παραδίπλα ένας κύκνος, έχει αρχίσει το σεργιάνι. Κορμοστασιά λεβέντικη, μπράβο Ηπειρώτη μου. Αριστερά το πάλλευκο Μιτσικέλι, στο βάθος τα περήφανα Τζουμέρκα, γεια και σε σας κορφές μου.
Καραβάκια ξεκινάνε για το νησί της λίμνης, παρεούλα τους γλάροι που ειδικεύονται στους ελιγμούς. Mε το μαλακό πουλάκια μου , να σας προλάβει το κλίκ.
Η αιωνόβια καστροπολιτεία των Ιωαννίνων τόπος συγκλονιστικός, η ζωή εδώ κυλάει μακριά από τους συνήθεις θορύβους της πόλης, είμαστε κυριολεκτικά σε άλλη διάσταση.
Μικρά σοκάκια, σπιτάκια πραγματικά στολίδια, όμορφοι ξενώνες προσφέρουν τη δυνατότητα να ζει κανείς το σήμερα μαζί με το χθες .
Εδώ το τέμενος του Ασλάν Πασά (Δημοτικό Μουσείο σήμερα), στη θέση που παλιά υπήρχε η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου .
Πιο πέρα οι κοιτώνες των αξιωματικών του Αλή Πασά, ο τάφος του και το Σαράι.
Μια βόλτα στα βαθιά, στα ενδότερα της ιστορίας που σημάδεψε αυτή την ένδοξη πόλη της συνύπαρξης λαών ,θρησκειών και πολιτισμών, μια βόλτα στην αγορά με τους πεζόδρομους, στις γεύσεις και προπάντων στα θαυμαστά γλυκίσματα,στα στέκια της νεολαίας, στο απόσταγμα του ευ ζην.
Photo © Μπάμπης Tάσιος
Η τέχνη δεν αναπαράγει αυτό που βλέπουμε. Μάλλον, μας κάνει να το δούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήIδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, προσέγγιση!!
ΑπάντησηΔιαγραφή